Այս ժողովածուի մեջ հավաքված 30 հոդվածները պատկանում են Չարլզ Դոուսեթին (1924-1998), ով եղել է Օքսֆորդի համալսարանի Գալուստ Գյուլբենկյանի անվան հայագիտական ամբիոնի առաջին պրոֆեսորը 1964-ից 1991 թթ.։ Հոդվածները գրվել են 1951 թ.-ից մինչև իր պաշտոնավարման ավարտը՝ 1990 թ., դրանցում հեղինակը հետազոտում են Հայոց պատմության թեմաներ, գրական աղբյուրներ՝ դասական, հայրաբանական, միջնադարյան և վաղ ժամանակակից, և սա Դոուսեթի խոշոր ներդրումն է հայկական ժառանգության ուսումնասիրության գործում։ Այս ուսումնասիրությունների ամենազարմանալի կողմը՝ ընտրված թեմաներն են և այն անկանխատեսելի ձևը, որով զարգանում են ուսումնասիրությունները՝ շնորհիվ հեղինակի ընդարձակ գիտելիքների։